Robby is geboren in Texas. Hij woonde met zijn ouders op een ranch waar hij een lekker stuk vlees leerde waarderen. Wat van een burger een goede burger maakt, dat leerde hij van zijn grootvader Robert. Robby had grote dromen: hij wou niet alleen Texas veroveren met het recept van zijn grootvader, maar de hele wereld. Hij wist dat hij zou moeten een sprong in het onbekende wagen. En springen deed hij!
Met de hulp van opa Robert, kon hij een zaak starten in zijn thuisstad. Het concept sloeg zo aan dat hij al snel enkele ondernemers vond die zijn concept wilden mee uitbouwen. Texas werd te klein en New York lonkte. Na twee jaar kon je ook al in The Big Apple smullen van Robby’s burgers. Het hippe volkje van New York bracht Robby op nog grootsere plannen.
Om er even tussenuit te zijn, vloog Robby naar België om helemaal los te gaan op Tomorrowland. De multiculturele en open festivalcultuur van België sprak hem aan. België kon een springplank zijn naar de rest van Europa. Daarom bedacht hij het concept van de foodtruck die alle grote evenementen aandeed. Eens het jonge volk de smaak te pakken kreeg, kon hij ze later lokken naar de restaurantketen die hij voor ogen had…
De liefde voor burgers ontstond al in zijn prille jeugd. Op de ranch hielp hij zijn ouders met het kweken van koeien die mals vlees geven. Vrijloop, geen stress, zachte aanpak… allemaal factoren die voor nog sappiger vlees zorgden. De koeien werden ook op de ranch geslacht en hij leerde ook het slagersvak van a tot z at home. Het gaf hem de basis voor de iconische onderneming die hij ondertussen heeft opgebouwd. En die basis blijft hij trouw: de verzorging en manier van slachten wordt uiterst streng bewaakt om de hoogste kwaliteit aan vlees op te leveren.
Aan de high school in Austin, Texas. Met feestjes natuurlijk. Denk je aan cowboy hoeden, boots? In 2017 is dat wel outdated maar country muziek, mannen rond de bbq, alcohol in een redcup blijven vaste waarden. Met als hoogtepunt een smakelijke hamburger die je slechts met beide handen de baas kunt. Dat leek hem de ideale manier om in Europa de Texaanse sfeer te importeren via zijn foodtrucks.
